Bize Müsaade-Beykoz Sohbeti

                 Söyleşi çok verimli geçti.Dün akşam eşimi de taktım koluma hadi evde oturmayalım gidelim dedik ,iyi ki de gittik Haşmet Babaoğlunu Selahattin Yusufu görmek öyle mutlu etti ki beni ayrıca düşüncelerini anlatırlarken beni de düşünce alemine daldırdılar ben söyleşiden çıktığımda kafam bir milyondu çünkü çok düşünen çok üreten ve çok sorgulayan biriyim ve anlattıklarının hiç de bana yabancı gelmediğini söylemeliyim.

 Bir konferans havasında gitmedi bizlerle sohbet havasında devam etti o kadar güzeldi ki...

Kendini o kadar güzel ifade eden bireylerin neden sözlerinin bazı kesimlerce ciddiye alınmadığı ya da olumsuz yönde eleştirildiğini daha iyi anlamış oldum,

Doğruyu söyleyenlerin ,düşünenlerin sevilmediği dünyamda aslında sorgulayan beyinlerinde köreltilmek istendiğinin sonucuna vardım umarım kendisi gibi yazabilir anlatabilir ve yetkin bir birey olabilirim bu benim için ulaşılması çok zor bir umut hele ki kanser hastalığımın da verdiği baş ağrıları ve unutkanlığı da hesaba katarsak ne kadar fazla düşünürsem o kadar sorguluyorum ,o kadar sorgulamak da o kadar aksi etki yapıyor,düşündüklerimi sorguladıklarımı yazacak bir köşem olsa hiç kötü olmaz zira anlat deseler zorlanırım ama yaz deseler hem de nasıl yazarım ,
o yüzden zaten bu blogu açtım yazmak yorumlamak ve düşünmek sonucunda düşündürmek kendimi ifade edebilmek duygusundan ötürü böyle bir şeye kalkıştım diyebilirim

Söyleşi için öncelikle Beykoz Belediyesine daha sonra söyleşilere katılmayan ancak sanırım Beykozlu olan(bu bilgiden emin olmadığımı belirtmeliyim) Syn. Haşmet Babaoğluna ve emeği geçen herkese teşekkür ederim kendi adıma.