Stefan Zweıg / KORKU

Stefan Zweıg 'ın okuduğum ilk kitabı Satranç ve çok beğenerek okumuştum.Korku'yu ikinci sıraya koymam bence yerinde bir tercih olmuş farkında olmasam da....Biraz okuma süresi uzadı tatilde olduğum için başka şeylerle uğraşmaktan kitaba zaman bulamadım ama her fırsatta aklımda idi merak ediyordum nasıl devam edeceğini.İlgimi çeken kitaplardan biriydi ,kuzenimden ödünç aldım görünce .
Konusuna gelecek olursam hayata bakış açısının korkudan da öte kendine verdiği değersizlikle bütünleştiği bir kadın başkahramanımız var.Adı Irene..Kocasından çok kendini aldatan, hayatına umutsuzca bir renk arayan, aradıkça aslında var olan renkleri bunca zaman görememiş olmanın acısını yaşayan bir kadınBayan evli ve çocuklu..Hayatı karmaşık,düzensiz ve istediği gibi değil.Sonucunda bazı riskler alır ve hatalar yapar ve bu hataların sonucunda korku denilen o kötü duyguyla epey bir süre muhattap kalır.Yazarın bu konuda en sevdiğim yönü karakter tahlilleri,duyguları müthiş bir şekilde yansıtması ve tabi ki karakterlerin iç dünyalarındaki sesleri dile getirmedeki ustalığı.

Yazım dili zorlayıcı değil.Çevirmen harika bir çeviri yapmış duygu bütünlüğünü tutturmuş.Modern Klasikler Dizisinden çıkan bu kitabı alıp okumanızı tavsiye ederim.

Özellikle sonu beni ters koşe yapmayı başaran kitapları çok seviyorum.Sizde bu tür yoğun duygulu psikolojik tahlilli,bir çırpıda okunan gerilimli ve bunu hissettiren ,ters köşe yapan kitapları seviyorsanız okumalısınız.Mesela söyle diyebilirim ki Yusuf Atılganın Aylak Adamını seven bu kitabı da sever.

Alıntılarım:

• “İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır.”

• Korku cezadan daha berbattır,çünkü ceza bellidir,ağır ve hafif;bilinmeyene,sınırlandırılmışa kıyasla ceza ,daha az ürkütür.