FETİH

FETİH

(Aruzun -.--/.---/.---/.--- kalıbıyla yazılmıştır.)

Bir sabah vakti kırk bin atlı dört koldan hücum ettik
Bir sabah vakti kırk bin atlı arzdan arşı titrettik

Sultanın emri “Ecdattan kalan sancak açılsın tez
Son geliştir ey Bizans fetih açık, düşün son kez

Kaç asır geçti fâtih beklemekten bıkmadın heyhât
Surlarından duyulsun kaç asırdır bitmeyen feryât”

Esti rüzgâr derinden son defâ, surlar selâm versin,

Sen ki peygamberin vaâdisin ne kutlu askersin!

Koştu atlar,yorulmak bilmeden hiddetle düşmana
Saf olup aştılar surlar,bütün heybetle yan yana

Yüzdü yelkenliler sessizce kuvvetli omuzlardan
O sabah tüm deniz bizden, bütün her yer Oğuzlardan

Bir sabah vakti gerçek oldu birden beklenen fetih
Surların burçların altında ilerleyen büyük fâtih..

Gök sükût, yer sükût! Sessizce beklerken bütün her şey
Dalgalanmıştı sancaklar Ayasofyanda peyderpey

Bir sabah vakti kırk bin atlı müjde şehri fethettik
Bir sabah vakti kırk bin atlı arzdan arşı titrettik


Emre Susam